نوامبر گاهی اوقات “ماه خوشه پروین” نامیده می‌شود، زیرا مشاهده این خوشه در حال حاضر در آسمان شب، بسیار مناسب است.
فرد اسپناک – معروف به مرد کسوف جهان،این تصویر را در آخر این هفته (در تاریخ 18 نوامبر 2018) در فیس بوک EarthSkyارسال کرد. او نوشت M45، یا خوشه ستاره‌ای پروین، این شب‌ها در شب های نوامبر در آسمان شرقی به عنوان یک توده ستاره‌ای شکل کوچک دیده می‌شود. قطعا یکی از زیباترین خوشه‌های باز در آسمان است. این تصویر از 20 عدد تصویر منحصر به فرد 5 دقیقه‌ای Hyperbolic Epsilon 180ED Takahashi بهره می‌برد که از عکاس نجومی برای گرفتن آن از دوربین کانن 6D DSLR استفاده کرده است.
خوشه ستاره‌ای پروین یاPleiades همچنین به عنوان هفت خواهر و یا M45شناخته شده است – تقریبا در هر بخش از جهان قابل مشاهده است.
اگر با ستارگان معروف شکارچی آشنا هستید، می‌توانید اطمینان حاصل کنید کهPleiades را پیدا کرده‌اید. حتما سه ستاره در یک ردیف در شکارچی را دیده‌اید؟ این کمربند اوریون است. خطی از این ستاره‌ها به الگوی ستاره‌ای V شکل صورت فلکی روشن ثور بکشید. الگوی V شکل چهره صورت فلکی گاو است. ستاره‌ی روشن در شکل V الدبران نامیده می‌شود – چشم ثور را نشان می‌دهد. کمی از الدبران به آنسوتر، شما خوشهPleiadesرا خواهید دید، که شانه ثور را نشان می‌دهد.
گروهی از ستارگان به شکل V که از نزدیکی دبران شروع می‌شوند، قلائص نام دارند و صورت ثور را درست می‌کنند. در این صورت، می‌توان بینی و پوزه ثور را مجسم‌نمود. قلائص، خوشه ستاره‌ای باز و کم نوری بوده و حدود ۱۲۰ سال نوری از ما فاصله دارد. شانه‌های ثور را خوشه پروین تشکیل می‌دهد.
اگر شما می‌توانید صورت فلکی مشهور شکارچی را را پیدا کنید، می‌توانید خوشه پروین را هم پیدا کنید. کمربند اوریوناشاره به ستاره قرمز روشن الدبران دارد. پس از مشاهده آن می‌توانید خوشه پروین را مشاهده کنید.
خوشه پروین و الدبران:
نام ستاره الدبران از کلمه عربی مشتق می‌شود. به نظر می‌رسد مرجع برای این ستاره است که برای همیشه از پله ها در سراسر آسمان ها پیروی می کند. به عنوان یک قاعده کلی، خوشه پروین به آسمان شرقی قبل از الدبران طلوع می‌کند و در غرب قبل از الدبران غروب می‌کند.
تنها استثناء این قانون در عرض جغرافیایی جنوبی – مثلا در Tierra del Fuegoآمریکای جنوبی – است که در آن خوشه پروین پس از الدبران طلوع می‌کند.
در آسمان نیمه شمالی ما، خوشه پروین را در فصل زمستان می‌بینیم. به راحتی تصور کنید این خورشیدهای پنهان آبی‌رنگ غبارآلود ابرای گرم شدن به گنبد آسمان شب می‌چسبند. ماه نوامبر اغلب به نام ماه خوشه پروین شناخته می‌شود، زیرا در این زمان است که خوشه پروین از غروب تا صبح می‌درخشد. اما شما می‌توانید خوشه پروین را در آسمان شب به خوبی در ماه آوریل ببینید.
کلر ل. شیکورا از اوایل ماه نوامبر 2018 در کالیفرنیا، از Delight’s Hot Springs Resort نوشت: “خوشه پروین، حتی با وجود آلودگی نوری، فوق العاده بود!”
تام وایلدر این تصویر را در 31 اکتبر سال 2016 به تصویر کشید کرد. او نوشت:
“این تصویر هفت خواهران، خوشه ستاره‌ای Pleiades، در شرق در پشت تعدادی درخت افرا نشان می‌دهد.”
افرادی که دارای قدرت بینایی استثنایی هستند، ستاره‌های بیشتری را در خوشه پروین دیده‌اند. ادعاهایی مبنی بر مشاهده تا 20 ستاره هم رقم خورده است. آگنس کلرک، یک اخترشناس و نویسنده در اواخر دهه 1800، گزارش داد که مایکل مئاتلین، مربی جاناتان کپلر، 11 ستاره خوشه پروین را قبل از اختراع تلسکوپ به نمایش گذاشته است.
برای دیدن بیش از شش یا هفت ستاره در خوشه پروین، شما باید دید بسیار خوبی داشته باشید (یا یک جفت دوربین دوچشمی). و شما باید مایل باشید زمان بیشتری را زیر یک آسمان تاریک و بدون ماه بگذرانید. استیون اویمرا، دانشمند تاریکی آسمان، ادعا می‌کند که چشم‌هایی که به مدت 30 دقیقه با تاریکی تطبیق یافته‌اند، شش برابر حساسیت نسبت به نوری را دارد که به مدت 15 دقیقه به آسمان خیره شده است. مطمئن‌ترین راه برای مشاهده ستاره‌های اضافی در خوشه پروین این است که این خوشه را از طریق دوربین‌های دوچشمی یا تلسکوپ‌های کوچک بررسی کنید.
خوشه پروین به عنوان تقویم، در تاریخ و در علوم مدرن است. از لحاظ تاریخی، خوشه پروین به عنوان یک تقویمی برای بسیاری از تمدن‌ها خدمت کرده است. نام یونانی “Pleiades” احتمالا از کلمه‌ای به معنی “به بادبان” می‌آید. در مدیترانه باستان، روزی که خوشه پروین قبل از طلوع خورشید پدیدار می‌شد، آغاز فصل ناوبری بود.
جشنواره مدرن هالووین از یک حکومت قدیمی دورید که خوشه پروین در اوج نیمه شب بود، همخوانی دارد. اعتقاد بر این بود که زندگی در میان مردگان تقسیم می‌شد، زمانی که خوشه پروین در اواسط نیمه شب به بالاترین نقطه در آسمان می‌رسید.
بر اساس یک یادداشت سبک از Zuni در نیومکزیکو، خوشه پروین را “ستاره‌های بذر” می‌نامند، زیرا ناپدید شدن خوشه در آسمان شب فصل زمستان، نوید فصل بهار و رویش گیاهان را می‌دهد.
در هر دو اسطوره و علم، خوشه پروین به عنوان ستارگان برادر در نظر گرفته می‌شوند. ستاره‌شناسان مدرن می‌گویند که ستاره‌های خوشه پروین از همان ابر گاز و گرد و غبار حدود 100 میلیون سال پیش متولد شده‌اند. این خوشه گرانشی متشکل از چند صد ستاره در حدود 430 سال نوری دورتر قرار دارد و ستاره‌های خواهر آن در حدود 25 مایل در هر ثانیه (40 کیلومتر بر ثانیه) از طریق فضا حرکت می‌کنند. بسیاری از این ستاره‌های خوشه پروین، صدها برابر نور آفتاب ما می‌درخشد.
این تصویر از خوشه پروین –معروف به هفت خواهران – توسط Greg Hogan درKathleen، جورجیا، در تاریخ 31 اکتبر 2016 گرفته شده است.
خوشه ستاره‌ای پروین توسط Ernie Rossiدر فلوریدا.
راسل درام آن را ارسال کرده و نوشته: “خوشه پروین” (معروف به هفت خواهران) یک خوشه ستاره‌ای باز است که در صورت فلکی ثور واقع شده است. همچنین به عنوان خوشه هالووین شناخته شده است، زیرا در اواسط نیمه شب هالووین، در 31 اکتبر، تقریبا در سرسو قرار می‌گیرد“.
ترجمه: سارا سیدحاتمی
منبع:
Pleiades star cluster, aka Seven Sisters
By Bruce McClure in ASTRONOMY ESSENTIALS | CLUSTERS NEBULAE GALAXIES | FAVORITE STAR PATTERNS | November 19, 2018
https://earthsky.org/favorite-star-patterns/pleiades-star-cluster-enjoys-worldwide-renown
